معمولا سفر با سه پرسش مهم شروع می‌شود: کجا برویم؟ با چه وسیله‌ای برویم؟ کجا اقامت داشته باشیم؟ اقامت یکی از مهمترین ارکان سفر است. وقتی خسته از یک روز کاری سنگین به محل اقامت خود بازگشته، یا زمانی که پس از لذت بردن از تماشای زیبایی‌های مقصد سفر یا یک خرید طولانی و بالا و پایین کردن پاساژها و مراکز خرید به اتاق خود بر‌می‌گردید، بدون شک داشتن یک اقامت راحت و همراه با آرامش می‌تواند بسیار لدت بخش باشد. یکی از مواردی که در انتخاب هتل مناسب برای سفر به ما کمک می‌کند، توجه به ستاره های هتل است. اما این ستاره‌ها چه معنایی دارند؟ اگر می‌خواهید بیشتر در این مورد بدانید، با ما همراه شوید.
فهرست مطالب:
تعداد ستاره های هتل نشانه چیست؟
ستاره های هتل به عنوان یک نشانه برای درجه و امکانات هتل در دنیا شناخته می‌شود. اما به راستی هرچه تعداد ستاره‌های یک هتل بیشتر باشد به این معناست که آن هتل مورد بهتری برای اقامت ماست؟ در کل تعداد ستاره‌های بیشتر به معنای امکانات و خدمات بهتر و بیشتر است، اما به یاد داشته باشید که ما در زمان برنامه‌ریزی سفر تلاش می‌کنیم تا بهترین شرایط را بر حسب نیاز و محدودیت‌هایی که داریم انتخاب کنیم. بودجه سفرمان، علایق فردی و گروهی، تعداد همسفرانمان و هدف سفر ما به عنوان عوامل محدود کننده‌ی انتخاب‌های سفر هستند و ما باید با توجه به آنها در مورد نحوه‌ی اقامت خود تصمیم بگیریم.
نحوه ستاره‌دهی و دسته‌بندی هتل‌ها
هتل‌ها یکی از قدیمی‌ترین انواع اقامتگاه‌ها در دنیا هستند؛ سابقه قدیمی ترین هتل های ایران و جهان به اواسط قرون وسطا می‌رسد، زمانی که گروه‌هایی از راهبان و علاقه‌مندان به علوم دینی راه‌های طولانی و پرخطر را پشت سر می‌گذاشتند تا به سرزمین‌های مقدس سفر کنند. آنها در مسیر خود در کلیساها و مهمان‌خانه‌هایی که برای آنها تدارک دیده شده بود، استراحت می‌کردند. امروزه هتل ها با معیارهای مختلف امتیازدهی شده و دسته‌بندی می‌شوند.
بر اساس استانداردهای آلمانی هتل‌ها در گام اول برای دسته‌بندی باید از سه جهت مورد بررسی قرار گیرند:
- تاسیسات، نحوه ساخت و مصالح به کار گرفته شده، مساحت ساختمان‌ها و مکان قرارگیری (دوری و نزدیکی به شهرها)
- خدمات و امکانات ارائه شده در هتل‌ها و سطح خدمات رسانی
- تعداد و مهارت نیروی انسانی به کار گرفته شده در هتل
ستاره های هتل
در ایران معیار ستاره های هتل و امتیازدهی بر اساس استاندارد آلمانی یعنی بر اساس تعداد ستاره های هتل، تعیین می‌شود که اندکی بومی شده‌اند. به گمان اغلب کارشناسان در ایران هتل‌ها تفاوت فاحشی در زمینه امکانات با هتل‌های سایر کشورها ندارند و آنچه باعث می‌شود، هتل‌های ایران نسبت به هتل‌های اروپایی اندکی ضعیف‌تر به نظر برسند، اغلب به حوزه مدیریت و آموزش نیروهای انسانی برمی‌گردد که در سال‌های اخیر با گسترش مراکز آموزشی در رشته‌های مختلف هتل‌داری این موضوع نیز بهبود بسیاری یافته است.
معیار ستاره های هتل در استاندارد آلمانی، هتل‌ها را بر اساس میزان امکانات آنها در پنج دسته قرار می‌دهد که بر مبنای تعداد ستاره‌هایی که به آنها داده می‌شود، امتیاز و دسته‌ی هتل‌ها مشخص می‌شود؛ این دسته‌بندی عبارت است از:
- هتل‌های گردشگری یا توریست کلاس (یک ستاره)
- هتل‌های استاندارد یا استاندارد کلاس (دوستاره)
- مجموعه هتل‌های اقامتی رفاهی یا کامفورت کلاس (سه ستاره)
- هتل‌های درجه‌یک (First class) (چهار ستاره)
- هتل‌های مجلل ( Luxury Class ) (پنج ستاره)
در مواردی در نقاط مختلف دنیا هتل‌هایی با شش یا هفت ستاره نیز دیده می‌شود. اما تعداد ستاره‌های بیش از ۵ ستاره به دلیل داشتن ویژگی‌های منحصر به فرد هتل است؛ مواردی مانند ویژگی‌های فوق مجلل، اشرافی و سلطنتی که می‌تواند در هتل‌هایی مانند برج العرب، کاخ امارات آنها را مشاهده کرد. در این هتل‌ها ۳ فاکتور اصلی استاندارد آلمانی به نحوی افراطی به کار گرفته شده‌اند. مثلا در هتل کاخ امارات در مصالح ساختمانی حدود ۴۰ تن طلا به کار رفته، یا اینکه در صورتی که مسافر تقاضا داشته باشد از بالگرد برای جا به جایی آنها استفاده می‌شود.
به این نکته نیز باید اشاره کرد که در میان ستاره‌های رایج برای هتل گاها ما مواردی مانند هتل دو ستاره ممتاز (Top) مشاهده می‌کنیم. این به این معناست که هتل کیفیت بهتری به نسبت هتل‌های معمول در دسته‌ی هتل دو ستاره دارد اما به اندازه‌ای نیست که بتوان آن را در دسته‌ی هتل‌های سه ستاره قرار داد. مثلا ممکن است از مصالح بهتری در ساخت ساختمان‌ها استفاده شده باشد یا موقعیت مکانی بهتری داشته باشد اما باز در دسته‌ی هتل‌های سه ستاره قرار نمی‌گیرد.
ویژگی‌های هتل‌های تک ستاره
- سرویس بهداشتی و حمام در تمام اتاق‌های هتل موجود باشد.
- تمامی اتاق‌های هتل باید هر روز نظافت شود.
- در هر اتاق هتل باید یک تلویزیون رنگی کنترل‌دار موجود باشد.
- هر اتاق باید دارای میز و صندلی باشد.
- در سرویس بهداشتی و حمام هتل باید صابون و شامپو موجود باشد.
- هتل باید مجهز به بخش پذیرش دارای قابلیت رزرو اتاق باشد.
- هر هتل تک ستاره در بخش پذیرش باید حداقل یک دستگاه دورنگار داشته باشد.
- هتل باید تلفن عمومی برای استفاده مسافران داشته باشد.
- از ساعات اولیه صبح تا ساعاتی پیش از ظهر، امکان صرف صبحانه برای مسافران در هتل بایستی موجود باشد. (معمولا برای این امکان هزینه جداگانه دریافت می‌شود.)
- در هتل باید امکان صرف نوشیدنی وجود داشته باشد.
- هتل باید دارای سامانه پرداخت الکترونیکی باشد.
مشخصات هتل‌های دو ستاره
- باید رستوران هتل قابلیت صرف صبحانه داشته باشد.
- کنار هر تخت خواب، یک چراغ مطالعه نصب شود.
- سرویس بهداشتی و حمام، دارای ژل مخصوص شستشوی بدن، مسواک و خمیردندان باشد.
- به هر مسافر سه عدد حوله ارائه شود.
- هر اتاق داری کمد مخصوص برای لباس باشد.
- قابلیت پذیرش کارت اعتباری در هتل وجود داشته باشد.
هتل چند ستاره
شرایط هتل‌های سه ستاره
- قسمت پذیرش باید ۱۴ ساعت برای مشتریان فعال بوده و در تمام طول شبانه روز نیز تلفن فعال داشته باشد.
- قسمت پذیرش باید کارکنانی جهت جابجایی وسایل مسافران داشته باشد.
- کارکنان اصلی قسمت پذیرش باید حداقل به دو زبان مسلط باشند.
- هر اتاق هتل باید دارای تلفن باشد.
- هر اتاق هتل باید امکانی برای صرف نوشیدنی داشته باشد.
- در اتاق هتل یا سالن‌ها باید امکان اتصال به اینترنت موجود باشد.
- حمام داخل هتل باید به سرویس گرمایشی مجهز بوده و علاوه بر آن وسایل اصلاح و پیرایش در داخل حمام یا سرویس بهداشتی موجود باشد.
- وجود آینه تمام قد، جعبه نخ و سوزن، جعبه واکس کفش، سرویس خشکشویی برای هر اتاق لازم است.
- هر مسافر می‌تواند در این هتل‌ها از یک بالشت و پتوی اضافه، استفاده کند.
- مدیریت هتل باید دارای سامانه انتقادات و پیشنهادات و قسمت روابط عمومی باشد.
شرایط هتل چهار ستاره
- دارای سامانه پذیرش ۱۸ ساعته بوده و تلفن هتل نیز به صورت شبانه روزی فعال باشد.
- این هتل باید دارای سالن عمومی به همراه امکان صرف نوشیدنی و کافی شاپ باشد.
- امکان صرف صبحانه در این هتل به درخواست مسافران می‌تواند در رستوران یا اتاق باشد.
- خدمات‌دهی به اتاق‌ها باید به صورت شبانه روزی انجام شود.
- قسمت پذیرایی هتل باید دارای تمامی امکانات لازم باشد.
- سرویس دستشویی و حمام باید به تمامی لوازم بهداشتی، پیرایشی و آرایشی مجهز باشد.
- هر اتاق باید امکان دسترسی به اینترنت داشته باشد.
شرایط هتل پنج ستاره
- قسمت پذیرش هتل باید حداقل دو شیفته باشد و شبانه روزی فعالیت کند.
- کارکنان قسمت پذیرش آن باید چند زبانه باشند.
- باید دارای مأمور پارکینگ، دربان و قسمت حمل بار برای مسافران باشد.
- باید مسئولی برای رزرو رستوران، تور و حمل و نقل مسافرین داشته باشد.
- سالن بزرگ و میز و صندلی برای تعداد بالای میهمانان داشته باشد.
- برای هر مسافر باید استقبال به همراه گل و هدیه، داخل اتاق صورت پذیرد.
- غذا و آشامیدنی در اتاق یا رستوران هتل باید به صورت شبانه روزی مهیا باشد.
- هر اتاق باید مجهز به رایانه و اینترنت باشد.
- هر اتاق هتل باید دارای گاو صندوق و وسایل دیگر امنیتی باشد.
- هر روز عصر باید اتاق هتل مرتب شود.
- خدمات مهمانداری هتل باید در بالاترین سطح صورت گیرد.
هتل پنج ستاره
دسته‌بندی هتل‌ها با دیگر معیارها
اما در دسته‌بندی هتل از روش‌های دیگری نیز استفاده می‌شود که در آنها ویژگی‌های دیگری به جز آنچه گفته شد، مورد توجه قرار می‌گیرد. در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می‌کنیم.
از نظر موقعیت مکانی
- هتل‌های مرکز شهر (Down Town Hotels)
- هتل‌های حومه شهر (Suburban Hotels)
- هتل‌های تفریحی (Resort Hotels)
- هتل‌های فرودگاهی (Airport Hotels)
- متل‌ها (Motel’s)
از نظر تعداد اتاق هتل
- هتل‌های کوچک؛ کمتر از ۲۵ اتاق دارند.
- هتل‌های متوسط؛ بیش از ۲۵ اتاق تا کمتر از ۱۰۰ اتاق دارند.
- هتل‌های بزرگ؛ بیش از ۱۰۰ اتاق تا کمتر ۳۰۰ اتاق دارند.
- هتل‌های خیلی بزرگ (Grand Hotels)؛ بیش از ۳۰۰ اتاق دارند.
از نظر برنامه‌های خدماتی
- هتل‌هایی با شیوه آمریکایی (American Plan): در این شیوه قیمت هتل بر اساس اتاق و سه وعده غذایی تعیین می‌شود.
- هتل‌هایی با شیوه اروپایی (European Plan): قیمت هتل در این شیوه بر اساس اتاق تعیین می‌شود و هزینه وعده غذایی به صورت جداگانه محاسبه می‌شود.
- هتل‌هایی با شیوه بین‌المللی (Continental Plan): قیمت بر اساس اتاق و یک وعده صبحانه تعیین می‌شود.
- هتل‌هایی با شیوه تعدیل شده و تغییر یافته آمریکایی (Modified American Plan): قیمت بر اساس اتاق و دو وعده غذایی در روز تعیین می‌شود.
از نظر نوع غالب مهمانان
- هتل‌های خانوادگی (Family Guest Hotels): جامعه هدف این نوع هتل‌ها که در اماکن تفریحی واقع شده‌اند، گردشگران هستند و معمولا از شیوه آمریکایی پیروی می‌کنند.
- هتل‌هایی با میهمانان بازرگان و تاجر (Commercial Guest Hotels): مشتریان این نوع هتل‌ها بیشتر بازرگانان و تجار بوده و به طور معمول از الگوی آمریکایی پیروی می‌کند.
- هتل‌هایی با میهمانان گروهی (Group Guest Hotels): برای سمینارها و کنفرانس‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و در این نوع هتل‌ها شیوه آمریکایی رایج‌تر است.
- هتل‌های درمانی (Clinical Guest Hotels): این هتل‌ها برای بیماران و معلولین دارای امکانات خاصی هستند و معمولا در مقاصد درمانی ساخته می‌شوند.
در گذشته اگرچه تنها کاربری هتل‌ها صرفا برای اقامت و استراحت بود اما امروزه در نقاط مختلف دنیا ما شاهد انواع هتل‌های تفریحی، هتل بیمارستان، هتل‌های تجاری و…. هستیم که کاربری‌های مختلفی در کنار هدف اصلی که ایجاد اقامتگاه هست، دارند. به عنوان نمونه هتل‌هایی مانند هتل‌های تفریحی در لاس وگاس که انواع خدمات تفریحی و اقامتی را برای مشتریان خود فراهم کردهاند، خود نوعی جاذبه گردشگری هستند که هر ساله مسافران بسیاری به این مقاصد سفر می‌کنند تا از امکانات تفریحی آنها در کنار سپری کردن تعطیلات و اوقات خوش در این شهر استفاده کرده و لذت ببرند.
انواع هتل و اقامتگاه
هتل
امروزه در کنار هتل‌ها سایر تاسیسات گردشگری مانند انواع متل، کمپ، دهکده گردشگری، دهکده سلامت، هاستل و… وجود دارد که برای افراد با بودجه، علایق و شرایط مختلف این امکان را به وجود آورده‌اند که در آنها اقامت داشته باشند.
اقامتگاه‌ها انواع مختلفی داشته و هر کدام از آنها معیار متفاوتی برای دسته‌بندی و درجه‌بندی دارند. به طور کلی اقامتگاه‌ها به انواع هتل، هتل آپارتمان، هتل بیمارستان، متل، هاستل، پانسیون، بومگردی، کمپ، دهکده‌ی گردشگری و… تقسیم می‌شوند. این دسته‌بندی در استانداردهای جهانی و استانداردهایی که هر کشور دارد، می‌تواند متفاوت باشد. مثلا در استاندارد جهانی هتل آپارتمان، پانسیون و بومگردی در دسته هتل قرار می‌گیرند، اما در ایران وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در تعاریف خود آنها را جدا قرار داده است. در ادامه با این اقامتگاه‌ها بیشتر آشنا می‌شویم.
۱- هتل آپارتمان
این نوع از هتل‌ها بیشتر خدمات یک هتل معمولی را دارند. خدماتی مانند سرویس‌های خانه‌داری، رخت‌شوی خانه، رستوران و… اما اتاق‌های آنها به صورت یک سوئیت یا واحد آپارتمانی است که اتاق خواب، سالن نشیمن، آشپزخانه، سرویس بهداشتی و… دارد و تمام لوازم معمول در یک خانه در آنها به چشم می‌خورد. اقامت در این نوع هتل‌ها اغلب برای گروه‌های خانوادگی و دوستان که قصد اقامتی نسبتا طولانی در یک مقصد را دارند، بهترین حالت است.
۲- هاستل‌ها
نوعی خوابگاه هستند که در آن افراد و مسافران اقامت اشتراکی دارند. این نوع از اقامت که در چند دهه اخیر بسیار پرطرفدار شده است در میان جوانان و افرادی که سفر تنهایی و انفرادی دارند، بسیار مطلوب به نظر می‌رسد. در این نوع از اقامتگاه‌ها بیشتر فضاها به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگرچه برخی از هاستل‌ها فضاهای اختصاصی نیز ارائه می‌کنند، اما معمولا استفاده اشتراکی در هاستل بسیار معمول است.
هاستل به دلیل امکانات محدودتری که به نسبت هتل و سایر انواع اقامتگاه‌ها دارد، هزینه‌ی بسیار کمتری نیز برای مسافران دارد و به همین دلیل برای افرادی که به دنبال یک گزینه ارزان بوده و قصد یک سفر ارزان و اقتصادی را دارند، بهترین گزینه است.
۳- پانسیون
پانسیون‌ها از بسیاری لحاظ به هاستل‌ها شباهت دارند. مانند یک هاستل، پانسیون نیز اقامتی اشتراکی برای مسافران خود ارائه کرده و بیشتر فضاها در آن به صورت مشترک استفاده می‌شود. سرویس‌های بهداشتی، سالن‌های نشیمن، آشپزخانه و… جز فضاهای مشترک است، حتی گاهی اتاق‌ها نیز به صورت مشترک اجاره داده می‌شود.
اما یک تفاوت اصلی میان پانسیون و هاستل وجود دارد و آن نوع کاربری آنهاست. هاستل‌ها بیشتر مورد استقبال مسافران و گردشگران هستند در حالی که پانسیون‌ها در میان دانشجویان و محصلین و البته مهاجرانی که برای مدت نسبتا طولانی قصد اقامت در یک شهر را دارند طرفدار دارد. به همین دلیل امکانات یک پانسیون با توجه به اکثر کاربران آن می‌تواند متفاوت باشد. مثلا در پانسیون دانشجویی حتما یک کتابخانه و سالن مطالعه وجود دارد. پانسیون‌ها اغلب شرایطی دارند که هاستل‌ها فاقد آنها هستند. مثلا در پانسیون مقررات رفت و آمد وجود دارد، اقامت در آنها معمولا بلند مدت است و اینکه تنها به تعداد محدودی از افراد اقامت و خدمات ارائه می‌کنند.
۴- بومگردی
اقامتگاه بومگردی
به خانه‌های سنتی و بومی در یک منطقه گفته می‌شود که دارای یک ویژگی طبیعی باشد. به طور مثال در بخش کویر مرکزی ایران در بسیاری از روستاها و شهرها، افراد با کسب مجوزهایی خانه‌های خود را به بومگردی تبدیل کردهاند و به مسافران امکانات اقامتی ارائه می‌کنند. خانه‌های بومگردی اغلب دارای ویژگی‌های بومی مناطق هستند و در نگاه اول بافت فرهنگی و بومی یک منطقه را به مسافران نشان می‌دهند.
تجربه اقامت در یک بومگردی در حقیقت تجربه اقامت در بافت سنتی، بومی و محلی یک منطقه است. اما این تصور را نداشته باشید که بومگردی‌ها فاقد امکانات به روز و مدرن هستند؛ در یک بومگردی مناسب تلاش می‌شود تا با حفظ ویژگی‌های بومی خدماتی مدرن و به روز نیز ارائه شود. مثلا امروزه اکثر بومگردی‌ها امکاناتی مانند اینترنت، تور و راهنمای محلی، خدمات گردشگری و… دارند که اگر چه با کیفیت یک هتل معروف برابری نمی‌کند اما بسیار قابل قبول است.
۵- متل
نام متل از ترکیب دو واژه Motor و Hotel گرفته شده است و به نوعی به اقامتگاه‌های اطراف شهرها و در نزدیکی جاده‌ها گفته می‌شود. در این اقامتگاه‌ها که اتاق‌های آنها در یک محیط باز و در فضایی محسور قرار گرفته‌اند، با هدف ایجاد مکانی برای استراحت رانندگان در جاده ایجاد شده و در بعضی موارد حتی بدون پیاده شدن از اتومبیل و طی مراحل معمول رزرواسیون اتاق‌ها را کرایه می‌دهند. امکانات یک متل معمولا بسیار کمتر و محدودتر از یک هتل است، اما در میان علاقه‌مندان به سفرهای جاده‌ای به خصوص در اروپا و آمریکا بسیار طرفدار دارد.
۶- کمپ
کمپ
کمپ‌ها اغلب با بومگردی‌ها اشتباه گرفته می‌شوند. اگر چه این اقامتگاه‌ها اشتراکات بسیاری در خدمات ارائه شده دارند اما مهمترین تفاوت یک کمپ و یک اقامتگاه بومگردی در نحوه اقامت آنهاست. یک کمپ معمولا در یک بافت طبیعی و بکر قرار داشته و تا نزدیک‌ترین شهر چندین کیلومتر فاصله دارد اما یک بومگردی معمولا در بافت شهری یا روستایی واقع شده است. محل اقامت در کمپ‌ها معمولا چیزی میان چادر و کلبه است (البته بسته به نوع کمپ و اقلیمی که کمپ در آن قرار دارد، این مورد می‌تواند متفاوت باشد، مثلا می‌توان در مناطق برفی و قطبی یک کلبه‌ی برفی باشد، یا یک کومه در شهرهای شمالی ایران و یا یک مضیف در شهرهای جنوبی ایران) و معمولا پایبندی بیشتری به طبیعت اطراف خود دارند.
۷- هتل
هتل واژه‌ایی با ریشه فرانسوی است که معنای میزبان دارد. هتل‌ها بخش مهمی از صنعت گردشگری هستند و در واقع یکی از مهمترین ارکان این صنعت به شمار می‌روند. برای هتل‌ها و دسته‌بندی آنها قوانین استاندارد شده و بین‌المللی در تمام دنیا وجود دارد اما الزامی برای استفاده از این قوانین در دنیا وجود ندارد. در حقیقت اگر چه یک استاندارد بین‌المللی طراحی شده است اما اکثر کشورها با توجه به قوانین داخلی خود قوانینی برای استانداردسازی هتل‌هایشان طراحی کردهاند که در آن تلاش شده است تا نزدیکی به استانداردهای بین‌المللی را حفظ کنند. هتل‌ها را به شکل زیر نیز می‌توان دسته بندی کرد.
- هتل‌های فرودگاهی
این نوع از هتل‌ها بیشتر برای کارکنان خطوط هوایی، کارکنان فرودگاه‌ها و البته مسافرانی که پروازهای ترانزیتی و با تاخیر دارند، کاربرد دارد. هتل‌های فرودگاهی در نزدیکی فرودگاه‌ها ساخته شده‌اند و معمولا از مراکز شهرها دور هستند. نکته مهم در مورد این هتل‌ها این است که بر خلاف سایر هتل‌ها هزینه‌ی اقامت در آنها به صورت روزانه محاسبه نمی‌شود، بلکه به صورت ساعتی است. در واقع به علت آنکه اغلب استفاده کنندگان از این هتل‌ها اقامتی کوتاه و حتی کوتاه‌تر از یک روز در این هتل‌ها دارند، این امکان برای آنها طراحی شده است.
- بوتیک هتل
شهرت این نوع هتل‌ها به طراحی خاص و فضا سازی‌های منحصر به فرد آنهاست. بوتیک هتل‌ها در تمام نقاط دنیا دارای یک زمینه و تم مشخص هستند. به عنوان مثال یک بوتیک هتل می‌تواند با زمینه‌ی ورزشی یا طراحی‌های دوره قاجار ساخته شود. به این ترتیب تمام ویژگی‌های این زمینه در تمام فضاهای هتل رعایت می‌شود. به عنوان مثال در یک بوتیک هتل با تم ورز‌ش‌های آبی ممکن است میز شما به صورت یک قایق کانو طراحی شده یا تخت خواب شما به شکل تخت خواب‌های ملوانان باشد. این هتل‌ها در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی در اروپا و آمریکا رونق پیدا کردند. اولین بوتیک هتل دنیا در سال ۱۹۸۱ در سان فرانسیسکو و اولین نمونه ایرانی آنها در تبریز در سال ۱۳۸۵ طراحی و ساخته شد.
- هتل‌های تفریحی
کلاسیک‌ترین نوع هتل، هتل‌های تفریحی هستند. هتل‌هایی که در مناطق و مقاصد اصلی گردشگرپذیر ساخته می‌شوند. این هتل‌ها معمولا امکانات اقامتی خود را در کنار طیف وسیعی از امکانات و خدمات تفریحی ارائه می‌دهند تا مسافران را به خود جذب کنند. در برخی از مواقع سطح امکانات در این هتل‌ها به قدری افزایش پیدا می‌کند که خود هتل به یک جاذبه تبدیل می‌شود و مسافران اساسا برای استفاده از امکانات هتل به آن مقصد سفر می‌کنند.
- هتل‌های سنتی
هتل‌های تاریخی که در ایران به خانه‌های سنتی نیز معروف هستند گونه‌ای از انواع اقامتگاه‌هایی هستند که سابقه تاریخی داشته و از ویژگی‌های تاریخی در طراحی و ساخت آنها استفاده شده است. این هتل‌ها معمولا یک بنای قدیمی هستند مانند یک کاروانسرا، قلعه، خانه قدیمی و… که تغییر کاربری پیدا کردهاند و به عنوان اقامتگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند. خانه‌های سنتی در اصفهان و کاشان نمونه‌ای از این هتل‌ها هستند.
هتل سنتی
- هتل‌های تخت و صبحانه
هتل‌هایی هستند که معمولا خانوادگی اداره می‌شوند و اتاق‌های محدود دارند. در این نوع از هتل‌ها معمولا یک خانواده خانه شخصی خود را به اقامتگاه تبدیل کرده و اتاق‌های آن را به مسافران اجاره می‌دهد. این هتل‌ها شاید شبیه به پانسیون‌ها باشند اما قوانین سفت و سخت آنها را ندارند.
به طور کلی سی روش برای درجه‌بندی هتل‌ها در جهان وجود دارد. اما شیوه‌ای که بیش از بقیه عمومیت داشته و اغلب در مقاصد پر مسافر در جهان مشاهده خواهید کرد، درجه بندی هتل‌ها از طریق تعداد ستاره های هتل است که از یک ستاره تا پنج ستاره تقسیم‌بندی می‌شوند. این معیار امتیازدهی به هتل‌ها بر اساس تعداد ستاره های هتل اولین بار در سال ۱۹۷۹ در کشور سوئیس تدوین شد و حدود بیست سال بعد یعنی در سال ۱۹۹۶ در آلمان به صورت قانون درآمد. سپس سایر کشورهای اروپایی نیز از این شیوه امتیازدهی هتل که حالا با عنوان استاندارد آلمانی معروف شده بود، استفاده کردند. اکنون اتحادیه هتل‌های اروپا HOTREC مسئول نظارت بر این شیوه امتیازدهی در ۲۸ کشوری است که از امتیازدهی بر اساس تعداد ستاره های هتل استفاده می‌کنند.
اقامتگاهی آرام، راحت و دوست داشتنی می‌تواند حتی بدترین سفرها را لذت بخش کند. در دنیای بزرگ گردشگری انواع اقامتگاه با امکانات و خدمات مختلف برای مسافران و گردشگران با علایق و سلایق مختلف وجود دارد. شما با هر سلیقه‌ای که باشید حتما با قدری جست و جو می‌توانید در مقصد مورد نظر خود اقامتگاهی مطابق با نیازهای خود پیدا کنید. برای یافتن و رزرو هتل و رزرو اقامتگاه مطلوب، ما سایت رادار۳۶۱ را به شما پیشنهاد می‌دهیم.
دیدگاهتان را بنویسید